ข้อโต้แย้งหลัก:

• ผลทางเศรษฐกิจ: การห้ามของพระราชบัญญัติบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ (PECA) นำไปสู่การสูญเสียรายได้อย่างมากการลงทุนที่ขัดขวางและส่งผลกระทบอย่างรุนแรงทั้งอุตสาหกรรมบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ที่เพิ่งเกิดขึ้นและภาคยาสูบที่มีอยู่ ตลาดบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ที่ต้องเสียภาษีซึ่งอาจเป็นไปได้โดยเนื้อหานิโคตินหรือประเภทผลิตภัณฑ์อาจเป็นแหล่งรายได้ทางการเงินใหม่ที่สำคัญ แต่อินเดียยังคงพึ่งพาภาษีจากผลิตภัณฑ์ยาสูบแบบดั้งเดิมที่มีความเสี่ยงสูงสร้างความขัดแย้งทางการเงินที่ทางเลือกที่เป็นอันตรายน้อยกว่าถูกแบนในขณะที่ผลิตภัณฑ์ที่เป็นอันตรายที่สุดยังคงเป็นแหล่งรายได้หลักของชาติ
• ความขัดแย้งด้านกฎระเบียบ: ความขัดแย้งโดยธรรมชาติ - ที่ซึ่งรัฐบาลทำหน้าที่เป็นทั้งหน่วยงานกำกับดูแลด้านสาธารณสุขและผู้รับผลประโยชน์จากผลกำไรของอุตสาหกรรมยาสูบ - ตอบคำถามเกี่ยวกับแรงจูงใจที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังการห้าม
• การออมสุขภาพที่ไม่ได้รับ: การศึกษาการสร้างแบบจำลองระหว่างประเทศระบุว่าการเปลี่ยนแปลงของผู้สูบบุหรี่จำนวนมากไปสู่บุหรี่อิเล็กทรอนิกส์อาจนำไปสู่การออมจำนวนมากในค่าใช้จ่ายด้านการดูแลสุขภาพและยืดอายุการใช้งานของประชากรที่มีจำนวนมาก การห้ามในปัจจุบันทำให้เกิดความเป็นไปได้นี้อย่างสมบูรณ์ล็อคผู้สูบบุหรี่ในรูปแบบที่อันตรายที่สุดของการบริโภคนิโคตินซึ่งนำไปสู่ต้นทุนทางเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่องและสำคัญ
• ศักยภาพของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ: การเปลี่ยนไปสู่กฎระเบียบสามารถปลดล็อกผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจจำนวนมากที่ถูกระงับโดยการห้าม สิ่งนี้จะช่วยให้มีการจัดตั้งตลาดที่ถูกกฎหมายและต้องเสียภาษีสร้างรายได้รูปีหลายพันล้านรายได้สำหรับคลังแห่งชาติส่งเสริมกิจกรรมทางธุรกิจที่ถูกกฎหมายดึงดูดการลงทุนและสร้างงานจำนวนมากในการผลิตการจัดจำหน่ายและการค้าปลีก

ค่าใช้จ่ายในการอยู่เฉย

นอกเหนือจากผลกระทบโดยตรงต่ออุตสาหกรรมและการเงินของรัฐบาลแล้วต้นทุนทางเศรษฐกิจระยะยาวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของการห้ามบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์นั้นเกิดจากภาระสุขภาพที่เกิดจากยาสูบแบบดั้งเดิม โรคที่เกี่ยวข้องกับการสูบบุหรี่ทำให้เกิดความเสียหายอย่างหนักต่อเศรษฐกิจอินเดียประมาณ 1.77 ล้านล้านรูปี (ประมาณ 1% ของ GDP ของอินเดีย) ในปี 2560-2561 ตัวเลขนี้รวมถึงค่าใช้จ่ายทางการแพทย์โดยตรงสำหรับการรักษาโรคมะเร็งที่เกิดจากการสูบบุหรี่โรคหัวใจและหลอดเลือดและการเจ็บป่วยทางเดินหายใจรวมถึงค่าใช้จ่ายทางอ้อมจากผลผลิตที่หายไปเนื่องจากการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรและความพิการ ประมาณ 1.35 ล้านคนเสียชีวิตเป็นประจำทุกปีในอินเดียจากการเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้องกับยาสูบ

กลยุทธ์การลดอันตรายจากยาสูบ (THR) เสนอเส้นทางสู่การแก้ไขวิกฤตนี้โดยการกระตุ้นให้ผู้สูบบุหรี่ที่ไม่สามารถหรือจะไม่ลาออกจากนิโคตินอย่างสมบูรณ์เพื่อเปลี่ยนไปใช้ผลิตภัณฑ์ทางเลือกที่เป็นอันตรายน้อยกว่าอย่างมีนัยสำคัญ การวิจัยทางวิทยาศาสตร์ระหว่างประเทศอย่างกว้างขวางรวมถึงบทวิจารณ์โดยสาธารณสุขอังกฤษราชวิทยาลัยแพทย์และสถาบันการศึกษาวิทยาศาสตร์วิศวกรรมและการแพทย์แห่งชาติของสหรัฐอเมริกาสนับสนุนความคิดที่ว่าในขณะที่บุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ไม่เป็นอันตรายอย่างสมบูรณ์

การประเมินที่อ้างถึงอย่างกว้างขวางชี้ให้เห็นว่าบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพของการสูบบุหรี่แบบดั้งเดิมประมาณ 5% เนื่องจากพวกเขาหลีกเลี่ยงกระบวนการเผาไหม้ที่สร้างสารเคมีที่เป็นอันตรายหลายพันชนิดในบุหรี่ การทบทวนอย่างเป็นระบบของ Cochrane บ่งบอกถึงหลักฐานที่แน่นอนสูงว่าบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ที่มีนิโคตินนั้นมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการช่วยเหลือการเลิกสูบบุหรี่มากกว่าการบำบัดทดแทนนิโคตินแบบดั้งเดิม (เช่นแพทช์, หมากฝรั่ง)

อย่างไรก็ตามการห้าม PECA โดยการห้ามการเข้าถึงทางเลือกที่เป็นอันตรายน้อยกว่าเหล่านี้ทำให้อินเดียไม่สามารถตระหนักถึงสุขภาพของประชาชนและผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของการลดอันตรายของยาสูบได้อย่างมีประสิทธิภาพ การศึกษาแบบจำลองจากประเทศอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าหากผู้สูบบุหรี่จำนวนมากเปลี่ยนมาใช้บุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ระบบการดูแลสุขภาพแห่งชาติสามารถประหยัดค่าใช้จ่ายได้อย่างมากและอายุขัยของประชากรในการทำงานอาจเพิ่มขึ้นอย่างมาก การใช้ข้อมูลเหล่านี้กับประชากรที่สูบบุหรี่จำนวนมากของอินเดีย (ผู้สูบบุหรี่ผู้ใหญ่มากกว่า 100 ล้านคน) ผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นนั้นยิ่งใหญ่ งานวิจัยบางอย่างประมาณการว่าหากมีเพียง 10% ของผู้สูบบุหรี่ชาวอินเดียที่เปลี่ยนมาใช้บุหรี่อิเล็กทรอนิกส์เกือบ 11 ล้านชีวิตสามารถช่วยชีวิตได้เพิ่มขึ้น 88 ล้านปีชีวิต การห้ามในปัจจุบันปิดถนนนี้อย่างสมบูรณ์โดยมีประสิทธิภาพ "ล็อค" ผู้สูบบุหรี่ในรูปแบบที่อันตรายที่สุดของการบริโภคนิโคตินในขณะที่ทำให้ภาระทางเศรษฐกิจที่เกี่ยวข้องทวีความรุนแรงขึ้น

แม้จะมีหลักฐานมากมายเกี่ยวกับความไร้ประสิทธิภาพของการห้ามและข้อเสียทางเศรษฐกิจและสาธารณสุขที่สำคัญ แต่รัฐบาลอินเดียก็แสดงให้เห็นถึงการประเมิน PECA อีกครั้ง การกระทำเมื่อเร็ว ๆ นี้ชี้ให้เห็นถึงการเสริมสร้างความแข็งแกร่งของท่าทางการห้ามของตนรวมถึงการอ้างว่า "การครอบครองส่วนบุคคล" ของบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ยังสามารถลงโทษได้ (แม้ว่าข้อความของพระราชบัญญัติไม่ได้ระบุสิ่งนี้อย่างชัดเจน) ขัดขวางการวิจัยอิสระเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ลดอันตรายและการออกคำสั่งห้ามสื่อจากการเผยแพร่เนื้อหา ความยืดหยุ่นของนโยบายนี้แตกต่างอย่างมากกับประเทศต่างๆเช่นสหราชอาณาจักรนิวซีแลนด์ฟิลิปปินส์และสวีเดนซึ่งแสดงให้เห็นว่านโยบายด้านกฎระเบียบที่ออกแบบมาอย่างดีสามารถช่วยให้ผู้ใหญ่บรรลุการลดอันตรายจากยาสูบและปกป้องเยาวชนจากผลิตภัณฑ์นิโคตินผ่านมาตรการที่แข็งแกร่ง

การส่งเสริมกฎระเบียบ: การส่งเสริมเศรษฐกิจช่วยชีวิต

การเปลี่ยนไปสู่กฎระเบียบสามารถปลดล็อกผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจจำนวนมากในปัจจุบันถูกระงับโดยการห้าม มันจะนำไปสู่ตลาดที่ถูกกฎหมายและต้องเสียภาษีสร้างรูปีหลายพันล้านในรายได้ที่อาจเกิดขึ้นสำหรับคลังของชาติ ระเบียบจะส่งเสริมกิจกรรมทางธุรกิจที่ถูกกฎหมายดึงดูดการลงทุนและสร้างงานในการผลิตโลจิสติกส์ค้าปลีกและภาคอื่น ๆ นอกจากนี้ในฐานะผู้ผลิตยาสูบที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโลกอินเดียสามารถใช้ประโยชน์จากฐานการเกษตรเพื่อพัฒนาวัตถุดิบนิโคตินเกรดยาสำหรับ e-liquids ผลิตผลิตภัณฑ์ทางเลือกราคาไม่แพงในประเทศ

กรอบการกำกับดูแลใด ๆ จะต้องมีการบังคับใช้อย่างเคร่งครัดและรวมบทเรียนสำคัญจากประสบการณ์ระหว่างประเทศ องค์ประกอบด้านกฎระเบียบหลักควรรวมถึง: การตรวจสอบอายุ (ขั้นต่ำ 21 ปี), การห้ามการโฆษณาและการตลาดที่กำหนดเป้าหมายเยาวชน, ​​การจัดการรสชาติและคำอธิบายผลิตภัณฑ์อย่างพิถีพิถัน, ความปลอดภัยของผลิตภัณฑ์ที่บังคับและมาตรฐานคุณภาพ, การออกแบบบรรจุภัณฑ์ที่ทนต่อเด็กและระบบใบอนุญาตค้าปลีกที่แข็งแกร่ง การเก็บภาษีก็มีความสำคัญเช่นกัน อัตราจะต้องถูกกำหนดให้ยับยั้งการเริ่มต้นของเยาวชนอย่างมีประสิทธิภาพในขณะที่มั่นใจว่าบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ยังคงมีความน่าสนใจทางเศรษฐกิจมากกว่าบุหรี่แบบดั้งเดิมสำหรับผู้ใหญ่อย่างมีนัยสำคัญดังนั้นจึงส่งเสริมพฤติกรรมการสลับ

การห้ามบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ในปี 2562 ของอินเดียได้กลายเป็นกรณีคลาสสิกของ "นโยบายย้อนหลัง": มันล้มเหลวในการควบคุมการใช้งานและส่งเสริมตลาดมืดที่อันตรายและไม่สามารถควบคุมได้แทน ในเชิงเศรษฐกิจการห้ามหมายถึงโอกาสที่พลาดไปอย่างมีนัยสำคัญในการสร้างรายได้การลงทุนและการจ้างงาน ช่วงวิกฤตส่วนใหญ่มีผู้สูบบุหรี่หลายล้านคนในการเข้าถึงเครื่องมือลดอันตรายทำให้การสาธารณสุขและภาระทางเศรษฐกิจในระยะยาวของอินเดียแย่ลง ยิ่งไปกว่านั้นความมุ่งมั่นทางการเงินของอินเดียที่มีต่อการเลิกยาสูบนั้นมี จำกัด อย่างมากโดยมีรายได้ภาษียาสูบเพียง 0.07% ที่จัดสรรให้กับการหยุดชะงักและ 60% ของกองทุนงบประมาณที่เกี่ยวข้องที่เหลืออยู่

เพื่อจัดการกับความเป็นจริงในปัจจุบันอย่างแท้จริงและปลดล็อกศักยภาพทางเศรษฐกิจและสุขภาพในระยะยาวอินเดียจะต้องดำเนินการประเมินนโยบายในทางปฏิบัติอีกครั้งโดยเปลี่ยนจากการห้ามใช้ผ้าห่มที่ไม่มีประสิทธิภาพไปสู่แนวทางการกำกับดูแล

Geek Bar 25K พัฟราคาขายส่งราคาขายส่ง